Philippe Marlière: Δικαιοσύνη για όλους

Του Philippe Marlière

Είμαι κατά της θανατικής ποινής και της βαρβαρότητας. Οι λυπητερές και αναστατωμένες μου σκέψεις βρίσκονται με τους/τις συζύγους, τα παιδιά και τους γονείς των 17 ανθρώπων που δολοφονήθηκαν στο Παρίσι. 

Είμαι κατά των εγκλημάτων της γνώμης. Όλες οι απόψεις που δεν παραβιάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια πρέπει να εκφράζονται. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι θεμελιωδώς ορθό να κοροϊδεύει, να προσβάλει ή να εξευτελίζει κανείς άτομα εξαιτίας των πεποιθήσεών τους (κυρίως θρησκευτικών). 

Είμαι κατά των αμαλγαμάτων, των ευθυνών και των συλλογικών τιμωριών. 

Είμαι κατά των βιαστικών και συναισθηματικών εξηγήσεων για να εξηγηθούν πολύπλοκα γεγονότα που διαπλέκονται προσωπικές επιλογές και διαρθρωτικοί παράγοντες. 

Είμαι κατά του ρατσισμού, της ισλαμοφοβίας και του αντισημιτισμού. 

Είμαι κατά του σεξισμού και του μισογυνισμού. 

Είμαι κατά του φονταμενταλισμού κάθε είδους: θρησκευτικού, πολιτικού και οικονομικού. 

Είμαι κατά της αντικληρικοφροσύνης του κράτους και του μαχητικού αθεϊσμού (εφόσον είμαι κατά του φονταμενταλισμού κάθε είδους). 

Είμαι κατά του εθνικισμού (από τη δεξιά ή την αριστερή πλευρά), του ιμπεριαλισμού, της αποικιοκρατίας, της συνέχισης των εμπορικών σχέσεων της Γαλλίας με τα κράτη που επιτίθενται και αποικίζουν τους γείτονες τους (όπως το Ισραήλ) ή που βοηθούν τους τζιχαντιστές (όπως το Κατάρ ή η Σαουδική Αραβία). 

Είμαι κατά του κοινωνικού και εθνικού διαχωρισμού. 

Είμαι κατά των πολεμοκάπηλων. Και του καπιταλισμού, καταρχάς, εφόσον οι καπιταλιστικοί πόλεμοι έχουν σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους από ότι το σύνολο των θρησκευτικών πολέμων. 

Είμαι κατά της "εθνικής ενότητας", έννοια αμφιλεγόμενη και συνώνυμη με τον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης του λαού και προάγγελος επιθέσεων στις αστικές ελευθερίες. Κατά τους προσεχείς μήνες, θα πρέπει να εξασφαλιστεί ότι ένας «Πατριωτικός Νόμος» δεν θα μας εισάγει ένα κλίμα πολέμου, κάτι που θα ευχαριστούσε τους εχθρούς της ελευθερίας. 

Είμαι υπέρ του δικαιώματος στην ύβρη, ακόμα κι αν πρόκειται για ένα θεωρητικό δικαίωμα στο πλαίσιο της λαϊκής δημοκρατία (βέβαια στην Αλσατία και στον Μοζέλα, το αδίκημα της ύβρης εξακολουθεί να υπάρχει στο άρθρο 266 του Τοπικού Ποινικού Κώδικα). Το αδίκημα της ύβρης δε μπορεί στην πραγματικότητα να υφίσταται ως νομική και πολιτική διάταξη παρά μόνο στο πλαίσιο ενός θεοκρατικού καθεστώτος. 

Είμαι υπέρ του κοσμικού κράτους ως αρχή της μη-κυριαρχίας επί των θρησκευτικών μειονοτήτων [1]. Ένα κοσμικό κράτος πιστό στην αρχή της ουδετερότητας διατυπωμένη από το νόμο του 1905: σεβασμός στις πεποιθήσεις του καθενός, στο πλαίσιο του νόμου, ο οποίος θα ευνοήσει την ανάδειξη μιας πλουραλιστικής γαλλικής ταυτότητας, περιληπτικής και αδελφικής. 

Είμαι υπέρ ενός χειραφετικού χιούμορ: αυτο-ειρωνικού, μαλακού με τους καταπιεσμένους και αδίστακτου με τους ισχυρούς. 

Είμαι υπέρ του να αφήσουμε ήσυχους τους πιστούς. Οι πιστοί είναι άτομα όπως και όλοι οι άλλοι, ούτε ανώτερα ούτε κατώτερα από τους άθεους ή τους αγνωστικιστές. 

Είμαι υπέρ του να αφήσουμε τα άτομα να ζήσουν τη ζωή τους όπως θέλουν. Το κράτος, οι πολιτικές και θρησκευτικές οργανώσεις να σταματήσουν να δίνουν ενδυματολογικές συμβουλές στις γυναίκες. Να τις αφήνουν ελεύθερες να φορούν φούστες (μακριές ή κοντές), παντελόνια και μαντίλα στο σχολείο, στο γραφείο, στο δρόμο και στο σπίτι, και να σταματήσουν να αμφισβητούν την εθελοντική επιλογή ή να την περιορίζουν. 

Είμαι υπέρ της Κοινωνικής Δημοκρατίας, εκείνη των ίσων και της αλληλεγγύης. Κουράστηκα να ακούω τις πολιτικές ελίτ να επικαλούνται συνεχώς τις αξίες της δημοκρατίας και να αρνούνται το κήρυγμα ηθικών προειδοποιήσεων. Αυτή η παραστρατημένη δημοκρατία - η οποία είναι κυρίαρχη στη Γαλλία - είναι μόνο μια κενή και παραπλανητική ρητορική, διότι δε συνοδεύεται από κανένα μέτρο πραγματικά χειραφετικό υπέρ των κοινωνικά και πολιτισμικά καταπιεσμένων πληθυσμών. 

Είμαι υπέρ του να περιγράφει κανείς τη σημερινή Γαλλία, όπως είναι: είναι πολυπολιτισμική, πολυγλωσσική και πολυεθνική. Πρέπει να σταματήσουμε να προσποιούμαστε ότι είμαστε ακόμα στην 3η Δημοκρατία. 

Είμαι υπέρ του διεθνισμού και της αδελφοσύνης μεταξύ των λαών. 

Είμαι υπέρ της ανεκτικότητας και του σεβασμού της διαφορετικότητας επειδή οι λαοί που περιφρονούν τις αξίες αυτές δε μπορούν να οικοδομήσουν ένα κοινό μέλλον. Η άγνοια και ο φόβος του άλλου είναι παράγοντες έντασης και χρόνιας δυσαρμονίας, κάτι που ενισχύει μόνιμα τους δημαγωγούς και τους εξτρεμιστές. 

Είμαι υπέρ ενός κόσμου ίσων: διεκδικώ λοιπόν δικαιοσύνη για όλες και για όλους. 

Σημείωση: 

[1] Philippe Marlière, “La laïcité, un principe de non-domination”, Mediapart, 30 octobre 2013, http://blogs.mediapart.fr/blog/philippe-marliere/301013/la-laicite-un-principe-de-non-domination

Πηγή: Mediapart

Μετάφραση: Κωνσταντίνα Μαγγίνα

Σημείωση: Διαβάστε ολόκληρο το θεματικό ψηφιακό περιοδικό μας για την επίθεση στο Charlie Hebdo εδώ.