Η πρόκληση μιας νέας κοινωνικής συμμαχίας

Του Κώστα Βεργόπουλου

Οπωσδήποτε το ΠΑΣΟΚ από την αρχή που ιδρύθηκε περιέλαβε ένα ριζοσπαστικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, ακόμα από τη δεκαετία του '70 αλλά και από τη δεκαετία του '80. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση των ριζοσπαστικών κομματιών που μέχρι εκείνη τη στιγμή εμπεριέχονταν στην Αριστερά.

Αυτός ο χώρος τότε εκπροσωπήθηκε από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο φυσικά ήταν κεντρώας προελεύσεως, και σε αυτόν εντάχθηκαν λαϊκά στρώματα όχι μόνο από τη ριζοσπαστική Αριστερά, αλλά και από τη δογματική. Απόδειξη αυτού του γεγονότος ήταν ότι τα παλιά προπολεμικά κόκκινα προάστια της Β' Αθήνας και της Β' Πειραιά έγιναν «πράσινα».
Σήμερα, όμως, φαίνεται ότι ο κύκλος του ΠΑΣΟΚ έκλεισε και αυτά τα κομμάτια, τα λαϊκά στρώματα που δεν θέλουν να μπουν στο περιθώριο του δογματισμού και των εξελίξεων σχετικά με το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας, αυτά που θέλουν να ασκήσουν ενεργό ρόλο στις εξελίξεις, έμειναν ορφανά.

Το ΠΑΣΟΚ εξελίχθηκε σήμερα σε βασικό μηχανισμό αδιάλλακτης εφαρμογής των θέσεων του γερμανικού άξονα στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μία μεγάλη ευκαιρία μπροστά του να συμπεριλάβει αυτά τα στρώματα, κάτι το οποίο όπως φαίνεται γίνεται ήδη στην πράξη. Δηλαδή μια σύγκλιση και συμμαχία ευρύτατων λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων με πολιτική έκφραση σαφώς αριστερότερη από εκείνη που είχε επιτύχει το ΠΑΣΟΚ κατά τις στιγμές της ιστορικής ανόδου του.
Ετσι εξηγείται το υψηλό ποσοστό της ριζοσπαστικής Αριστεράς σήμερα. Αυτοί που έχασε ιστορικά η Αριστερά και είχαν μεταναστεύσει στο ΠΑΣΟΚ, σήμερα αρχίζουν να επιστρέφουν στην αρχική τους προέλευση και μάλιστα με τρόπο θεαματικό και ρυθμό επιταχυνομένο.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι δεν πηγαίνουν στον δογματικό χώρο, στο μέτρο που αισθάνονται ότι κάτι τέτοιο κινδυνεύει να τους θέσει εκτός πολιτικού και κοινωνικού παιχνιδιού, πηγαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ εφόσον αισθάνονται ότι έτσι εξασφαλίζουν μεγαλύτερη δυνατότητα πολιτικής παρουσίας και παρεμβάσεων στις εξελίξεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεπώς βρίσκεται μπροστά σε μία μεγάλη ιστορική ευκαιρία και δυνατότητα. Δεν ισχυρίζομαι ότι θα τα καταφέρει, μπορεί να χάσει αυτήν την ευκαιρία, εάν επικρατήσουν μικροκομματικές λογικές, αλλά μπορεί και να την κερδίσει.
Πολλώ δε μάλλον λόγω της τροπής που παίρνουν τα πράγματα, γιατί δεν είναι μόνο τα πρώην αριστερά προάστια αλλά ολόκληρη η κοινωνία που αντιμετωπίζει πλέον προβλήματα ακόμη και απλής επιβίωσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε πολιτικό εκφραστή της νέας συμμαχίας των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων.
Μπορεί ακόμη ο ίδιος να έχει έλλειμμα κατάλληλου στελεχιακού δυναμικού, αλλά αυτό ξεπερνιέται συν τω χρόνω...

Αυτή τη στιγμή το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο να συσπειρώσει την Αριστερά, όπως λέει ο πρόεδρός του, αλλά υπάρχουν και η Κεντροαριστερά και το Κέντρο. Ανοίγονται σήμερα άμεσες προοπτικές για νέες κοινωνικές συμμαχίες και ευρεία συσπείρωση σε αντιμνημονιακή και πανδημοκρατική βάση.

Οι στιγμές που περνάει η χώρα είναι κοσμοϊστορικές και ο κόσμος που προσβλέπει προς τον ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται από κάθε κοινωνική και πολιτική προέλευση. Ζούμε μια σπάνια ιστορική στιγμή, κατά την οποία η ριζοσπαστική Αριστερά είναι σε θέση να εκφράσει τη μεγάλη πλειοψηφία των κοινωνικών δυνάμεων στη χώρα μας. Το αν θα το καταφέρει είναι ένα άλλο ζήτημα.

Πηγή: Έθνος