Η γερμανική δεξιά πολυκατοικία στο δρόμο για τις ευρωεκλογές

Του Κonstantin Schlaucher

Άλλοτε οι σιδηροδρομικοί σταθμοί· σήμερα τα αεροδρόμια είναι ο τόπος άφιξης νέων κατοίκων αυτής της χώρας. Μετανάστες, κυρίως νέοι σε ηλικία και προερχόμενοι από τον Νότο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία), από τα Βαλκάνια αλλά και από δεινοπαθούσες χώρες της λεκάνης της Μεσογείου (Συρία, Αίγυπτος, Τυνησία) καταφτάνουν καθημερινά στο αεροδρόμιο “φθηνών πτήσεων” Schönefeld του Βερολίνου, έχοντας πάρει μαζί στις βαλίτσες τους το όνειρο για μια νέα ζωή στη “νέα πρωτεύουσα της Ευρώπης”. Κατά τη γνώμη μου, λανθασμένη απόφαση η επιλογή του Βερολίνου ως προορισμός μετανάστευσης, διότι η ανεργία είναι υψηλή και τα ενοίκια πλέον ακριβούτσικα. Δυστυχώς, πολλοί από του νέους φερέλπιδες κατοίκους του Βερολίνου δεν γνωρίζουν τη γερμανική γλώσσα. Γεγονός που κάνει την εγκατάστασή τους και την εξεύρεση εργασίας ακόμα πιο δύσκολη. 

Σε όσους όμως γνωρίζουν γερμανικά, θα πρότεινα αυτές τις ημέρες του Μαΐου μέχρι τουλάχιστον και τις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου 2014, να μην πάρουν το λεωφορείο 171 για την μεταβίβασή τους από το αεροδρόμιο στην πόλη του Βερολίνου.

Η φύση αυτήν την εποχή στα περίχωρα αλλά και στο κέντρο του Βερολίνου είναι πανέμορφη και αυτός είναι ένας καλός λόγος για να γυρίσω από το αεροδρόμιο με το λεωφορείο. Δύσκολα όμως δεν θα μπορούσα να προσέξω τις προεκλογικές αφίσες για τις ευρωεκλογές που είναι τοποθετημένες σχεδόν ανά 500 μέτρα στον δρόμο από το Schönefeld μέχρι το Neukölln. Κυρίως όμως, δεν θα μπορούσα να μην προσέξω τις πολλές αφίσες του NPD, του Εθνικοδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας, αδερφό κόμμα του ελληνικού νεοναζιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής. 

“Το πλοίο έχει γεμίσει”. Μήνυμα που αναφέρεται στον αριθμό των μεταναστών προς την Ευρώπη και την Γερμανία και συνοδεύεται με τον γερμανικό αετό να σπρώχνει στην θάλασσα χέρια μεταναστών αιτούντων ασύλου που θέλουν να ανεβούν στην βάρκα της Ευρώπης. Φαρμακονήσι και Λαμπεντούζα ως προεκλογικό μήνυμα; Αντίστοιχο περιεχόμενο έχει και η αφίσα “ΔΕΝ είμαστε το κοινωνικό ταμείο πρόνοιας του κόσμου”.

 

“Σώστε μας από την χρεοκοπία του Ευρώ”, ”Λεφτά για την γιαγιά και όχι για τους Σιντι και Ρομά”, “Πρότυπό μας η Ελβετία, Δημοψήφισμα για την αναχαίτιση της μαζικής μετανάστευσης” και “Εκατομμύρια ξένοι μας κοστίζουν δισεκατομμύρια, Ξένοι πίσω στις χώρες σας (με όχημα τα μαγικά χαλιά)” είναι οι αφίσες που βλέπει κανείς σε όλη την 45λεπτη διαδρομή με το λεωφορείο από το αεροδρόμιο μέχρι τον περιφερειακό του Βερολίνου, αφίσες με ιδιαίτερα ξενοφοβικά μηνύματα. Μια πρακτική που μου θύμισε τον Βλάντ Τσέπες τον παλουκωτή, ο οποίος τοποθετούσε τα νεκρά σώματα των αντιπάλων σε στύλους ανά 500 μέτρα για εκφοβισμό. Όπως είπα, όχι και το καλύτερο καλωσόρισμα για τους νεοφερμένους κάτοικους του Βερολίνου.

 

Ευτυχώς όμως, το NPD έχει ελάχιστη πολιτική απήχηση στις μέρες μας στο εκλογικό σώμα. Ενώ κάθε φορά που οι υποστηρικτές του προσπαθούν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους με μια διαδήλωση, βρίσκουν απέναντί τους πλήθος αντιφασιστών. Πρόσφατα, περίπου 6.000 Βερολινέζοι εμπόδισαν 120 ακροδεξιούς υποστηρικτές του NPD να πραγματοποιήσουν πορεία στην περιοχή του Kreuzberg. Οι υποστηρικτές του NPD τελικά κατάφεραν να βαδίσουν μόλις 150 μέτρα. 

Το NPD υιοθετεί τουλάχιστον στις προεκλογικές αφίσες του την πολιτική ταυτότητα της δεξιάς και αναρωτιέμαι αν διαφέρει ποιοτικά από τα άλλα δεξιά κόμματα της Γερμανίας, το “Εναλλακτική για την Γερμανία” (AfD) και τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU). Μήπως όμως οι ξενοφοβικές ιδέες του NPD έχουν βρει απήχηση στους ένοικους των άλλων ορόφων της γερμανικής πολυκατοικίας της δεξιάς;

 

Το “Εναλλακτική για την Γερμανία” (AFD) είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ευρωσκεπτικιστικά κόμματα της Γερμανίας. Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις λαμβάνει περίπου 6%, ποσοστό που του δίνει έδρα στο ευρωκοινοβούλιο και το κατατάσσει πέμπτο ισχυρότερο κόμμα στην Γερμανία. Από που λαμβάνει όμως το υψηλό αυτό ποσοστό; Οι ευρωσκεπτικιστικές θέσεις του AfD σχετικά με την ευρωζώνη, την εξωτερική πολιτική της Ευρώπης και τις σχέσεις της με την Ρωσία φαίνεται να εμπλουτίζονται από μια ξενοφοβική ρητοτική. Αν και το AfD αποποιείται σε κάθε ευκαιρία την πιθανότητα συμμαχίας με ακροδεξιούς ευρωσκεπτικιστικούς πολιτικούς φορείς, όπως αυτός της Marine Le Pen, μέλη του AfD, όπως η Beatrix von Storch, έχουν πολλές φορές εκφράσει δημοσίως απόψεις κατά των μουσουλμάνων. Ένας ξενοφοβικός λόγος δεν είναι δύσκολο να ανιχνευθεί και στην προεκλογική καμπάνια του AfD για τις ερχόμενες ευρωεκλογές.

Αλήθεια μήπως είναι τελικά πολλές οι ομοιότητες με τις προεκλογικές αφίσες του NPD;

Η μετανάστευση χρειάζεται καθαρούς κανόνες (AfD), διότι η βάρκα είναι γεμάτη (NPD).
Λεφτά για την Γιαγιά και όχι για του Σίντι και Ρομά ( NPD), Θάρρος για την Γερμανία (AfD)

Προφύλαξη αντί για Ωρολογιακές βόμβες (AfD), Σώστε μας από την Χρεωκοπία του Ευρώ (NPD).
Η Ελβετία είναι υπέρ των δημοψηφισμάτων. Και εμείς επίσης! (AfD), Πρότυπο Ελβετία. Σταματήστε την Μαζική εισροή μεταναστών. Δημοψήφισμα Τώρα (NPD)

Σαν να μου φαίνεται ότι τα προεκλογικά μηνύματα των 2 κομμάτων είναι αρκετά κοντά σε περιεχόμενο, αιτήματα, παραδείγματα καθώς και εικόνες (το Ευρώ ως βόμβα). Ενδεχομένως, το AfD δεν έχει μόνο αλιεύσει ψηφοφόρους από το NPD, αλλά έχει ενστερνιστεί μερικώς και κάποιες από τις ιδέες του.

Και οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU);
Το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών έχει σαφώς τελείως διαφορετικές θέσεις από το AfD και σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό από το NPD. Τα προεκλογικά μηνύματα του CDU έχουν ενεργητικό χαρακτήρα και προτρέπουν τον κόσμο, και ιδιαίτερα τις οικογένειες αν κρίνουμε από τις αφίσες, να ψηφίσει CDU ώστε “να μπορέσει να δημιουργήσει η Ευρώπη ευκαιρίες για όλους”. Κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει το κόμμα της καγκελαρίου Μέρκελ για ξενοφοβία ή ευρωσκεπτικισμό.
Ωστόσο, φαίνεται ότι μέλη της νεολαίας του CDU, της Junge Union, περισσότερο πανηγυρίζουν παρά προβληματίζονται με το πρόσφατο γεγονός της βίαιης αστυνομικής εκκένωσης ενός καταυλισμού προσφύγων στην Οranienstrasse του Βερολίνου.

Μήπως οι νεοφερμένοι μέτοικοι του Βερολίνου πρέπει να ανησυχούν όχι μόνο για της αφίσες εκφοβισμού του NPD κατά μήκος της Rudower Strasse, αλλά και για την πολιτική εξέλιξη της νεοσυντηρητικής νεολαίας, όπως η “Junge Union”, στην Ευρώπη;